- dem
- 1.an, zaman, esna, çağ, dönem, lahza, müddet, süre, mühlet, vakit. 2.dem, kıvamına gelmek.
|
- dem borîn
- zaman aşımı.
|
- dem girtin
- demlenmek.
|
- dem kirin
- demlemek.
|
- dema dahatû
- gelecek zaman.
|
- dema pêşîn
- ilk çağ.
|
- demagojî
- demagoji.
|
- deman
- 1.zaman. 2.kira, icar.
|
- deman kirin
- kiralamak.
|
- demandar
- kiracı.
|
- demandêr
- kiralayan.
|
- demançe
- tabanca.
|
- demarabor
- geçmiş zaman.
|
- demdiyar
- vade, mühlet.
|
- demek
- bir süre.
|
- demet
- demet.
|
- deminan
- bir zaman(lar).
|
- demjmêr
- saat.
|
- demjmêr pênc e
- saat beş.
|
- demjmêr çend e
- saat kaç?
|
- demjmêra zendê
- kol saati.
|
- demjmêrsaz
- saat tamircisi.
|
- demkar
- mesai saati.
|
- demokrasî
- demokrasi
|
- demsal
- mevsim, sezon, sömestr.
|
- demsalî
- mevsimlik.
|
- demîn
- vadeli.
|
- dêm
- 1.susuz arazi. 2.yanak.
|
- dêman
- yerleşik, ziraatçı.
|
- dêmar
- bir kertenkele türü.
|
- dêmarî
- üvey anne.
|
- dêmî
- kadife.
|