- dev
- ağız.
|
- dev avêtin
- laf atmak.
|
- dev jê berdan
- vazgeçmek.
|
- devaluasyon
- devalüasyon.
|
- devang
- tıkaç.
|
- devberedayî
- abuk sabuk konuşan.
|
- devbigotin
- sözüne sadık.
|
- devbiken
- güler yüzlü, güleç.
|
- devcaris
- ağzı bozuk.
|
- devdevkî
- ağız üstü, yüz üstü.
|
- devdevî
- abuk sabuk konuşan.
|
- dever
- bölge, yöre, havali.
|
- deverî
- mahalli, yerel.
|
- deverû
- yüzgöz.
|
- devik
- kapak.
|
- devjenî
- ağız tartışması.
|
- devken
- güleç, güler yüzlü.
|
- devkî
- sözlü, şifahi.
|
- devling
- paça, paçalı don.
|
- devok
- ağız, şive.
|
- devtî
- nişasta.
|
- devênî
- münakaşa.
|
- devî
- çalılık.
|
- devîstan
- çalılık.
|