- hal
- 1.çareser kirin. 2.rewş.
|
- hala
- 1.met. 2.hê, hîna.
|
- hala kızı
- keçmet, qîzmet.
|
- hala oğlu
- kurmet, lawmet.
|
- halat
- 1.tenaf. 2.mûtav.(kıl halat)
|
- halay
- govend.
|
- halayık
- qerwaş, cariye.
|
- halbuki
- ya rastî.
|
- hale
- xêle.
|
- halef
- paşwer.
|
- halel
- xirab.
|
- halen
- niha jî, hê jî.
|
- halhal
- xilxal.
|
- halife
- paşwer, xelîfe.
|
- halik
- aferînende.
|
- halim
- rûnerm.
|
- halis
- safî, xurî.
|
- halita
- amêjen.
|
- haliyle
- ji xwe.
|
- haliç
- kendav.
|
- halk
- gel, xelk.
|
- halk müziği
- muzîkiya gelêrî.
|
- halka
- xelek
|
- halkoyu
- rayagel
|
- halkçı
- gelparêz.
|
- halkçılık
- gelparêzî.
|
- hallaç
- xelac, çirik.
|
- hallaçlamak
- jenandin, xelicandin, çirikandin.
|
- halletmek
- çareserkirin.
|
- halsiz
- bêhal.
|
- halt
- xeletî.
|
- halter
- halter.
|
- halterci
- haltervan.
|
- halvet
- xilwet, siluk.
|
- halı
- xalî, xalîçe.
|
- halıcı
- xalîvan.
|
- halıcılık
- xalîçefroş.
|